چگونه یک سیستم هوای تازه خانگی را در روزهای مه آلود در زمستان انتخاب کنیم؟

به منظور کاهش مشکلات ناشی از مه برای خانواده، کاهش خطرات سلامتی و بهبود محیط تنفسی داخل ساختمان، بسیاری از افراد نصب سیستم هوای تازه خانگی را در خانه خود انتخاب می کنند، پس چگونه باید سیستم هوای تازه را انتخاب کنند؟

اول، سر و صدا.

سر و صدای سیستم هوای تازه عمدتاً از موتور اصلی هوای تازه و لوله ها می آید. میزبان هوای تازه دارای یک فن داخلی است و صدای تولید شده در اثر کارکرد فن به اضافه ارتعاش بدنه اصلی در هنگام کار هوای تازه نیز باعث ایجاد نویز می شود. هنگامی که هوای تازه تامین و برگشت می شود، جریان هوا و لوله و لوله دارای ضربه و اصطکاک می شوند که باعث ایجاد صدا نیز می شود. کارکرد ماشین مقدار مشخصی سر و صدا تولید می کند و سطوح مختلف نویز تاثیرات متفاوتی بر زندگی روزمره افراد خواهد داشت. هوای تازه را در شرایط عادی نصب کنید و صدای تولید شده در حین کار بر زندگی روزمره افراد تأثیری نخواهد گذاشت. میزان سر و صدا تا حدی به منطقی بودن طراحی طرح و هنجارهای ساخت و ساز کارگران بستگی دارد. طراحی پلان هوای تازه ابتدا حجم هوای مورد نیاز هر اتاق را با توجه به عملکرد هر اتاق و تعداد احتمالی جمعیت ساکن محاسبه می کند و به فن های هوای تازه با حجم هوای مناسب مجهز می شود. اگر طراحی نامعقول باشد و کورکورانه اثر تهویه را برای افزایش حجم هوا دنبال کنید، حجم هوا زیاد خواهد بود و نویز نیز بر این اساس افزایش می یابد. زانویی نامعقول لوله های هوای تازه، لوله های ناهموار و پایداری ضعیف بالابر موتور اصلی که با مشخصات ساخت و ساز مرتبط است، باعث افزایش صدای سیستم هوای تازه می شود. در مواجهه با مشکلات نویز، بسیاری از شرکت ها از برخی مواد کمکی (لوله های سایلنت، پنبه جاذب صدا) برای کاهش نویز در طراحی و ساخت طرح استفاده می کنند.

دوم، مصرف انرژی.

سیستم هوای تازه 24 ساعته روشن است تا اطمینان حاصل شود که هوای داخل خانه سالم و هوای تازه است. حجم هوای هوای تازه متفاوت است و مصرف انرژی نیز متفاوت است. مقداری هوای تازه دارای دنده قوی و ضعیفی است که قابل تنظیم است. دنده قوی باید قدرت بیشتری نسبت به دنده ضعیف مصرف کند. هوای تازه را می توان با توجه به عملکرد به جریان یک طرفه و جریان دو طرفه تقسیم کرد. سیستم هوای تازه جریان یک طرفه فقط هوا را وارد می کند و هوا را تخلیه نمی کند. جریان دو طرفه هوای تازه هم می تواند هوا را وارد کند و هم هوا را خارج کند. در مقابل، جریان یک طرفه نسبت به جریان دو طرفه در مصرف انرژی صرفه جویی می کند. با این حال، به طور کلی، مصرف انرژی هوای تازه زیاد نیست. به عنوان مثال، یک سیستم هوای تازه با جریان دو طرفه 150 معمولاً حدود 120 وات در ساعت مصرف می کند و فقط 2 کیلووات ساعت برق مصرف می کند.

سوم، حجم هوا.

هدف اصلی سیستم هوای تازه حل مشکل تهویه داخلی است. البته هر چه حجم هوا بیشتر باشد اثر تهویه بهتر خواهد بود. رایج ترین سیستم های هوای تازه خانگی عمدتاً دارای حجم هوای 150، 250 و 350 هستند. حجم هوای 150 به این معنی است که خروجی هوای میزبان هوای تازه 150 متر در ساعت، 250، 350 و غیره است. همانطور که قبلا ذکر شد، طراحی حجم هوا ابتدا باید عملکرد اتاق را مشخص کند. عملکردها و کاربردهای مختلف به نشانگرهای مختلف حجم هوای تازه نیاز دارند. به عنوان مثال، آشپزخانه دود روغنی خواهد داشت و کیفیت هوا ضعیف است که قطعاً بسیار بالاتر از اتاق خواب است. ثانیاً، حجم هوای سیستم هوای تازه باید مطابق با تعداد جمعیت ساکن در خانه و سرانه حجم هوای تازه طراحی شود. در حال حاضر، شاخص کمتر حجم هوای تازه به طور کلی 30 متر برای هر نفر در ساعت است. به طور کلی، دستگاهی با حجم هوای 150 می تواند برای خانه در 70 متر مربع، دستگاهی با حجم هوای 250 می تواند خانه ای با حجم هوای 120 متر مربع را برآورده کند و دستگاهی با حجم هوای 350 مترمربع. حجم هوا باید برای بیش از 120 متر مربع در نظر گرفته شود. همانطور که قبلا ذکر شد، حجم هوا و نویز به یکدیگر مرتبط هستند. هر چه حجم هوا بیشتر باشد، نویز نیز به همان نسبت افزایش می یابد. به طور کلی، یک طراحی معقول هوای تازه می تواند حجم هوا و نویز را متعادل کند و اثر هوای تازه بیشتر خواهد بود.